Moda i semiotika roda
Apstrakt: Odevanjem tela, oduvek je bilo moguće slati određene poruke okolini. Uostalom, o komunikacionoj sposobnosti odeće pisali su mnogi teoretičari. Simbolički potencijal odevnih formi vezivan je i za njihove drevne oblike. Savremene studije mode tumače odevni predmet kao tekst, putem kojeg se konstruiše i izražava specifičan kulturalni identitet. Kako se identiteti trenutno realizuju kroz čin izvođenja procesa poistovećivanja sa stvarnim ili idealnim subjektom, moda u svakom pojedinačnom vizuelnom stvaranju subjekta, kao identiteta date uloge, ima naročit značaj. U skladu s tim i odevanje tela se posmatra kao jedno od raspoloživih sredstava rodne identifikacije, kao i načina potvrđivanja subjekta putem izvođenja zastupničke uloge muškarca i žene. Budući da izvođenje određene uloge, u konkretnom slučaju, podrazumeva postojanje subjekta kao događaja (tekstualne) uloge, sfera odevne mode u ovom radu povezuje se primarno sa sferom prikazivanja subjekta, kao pripadnika određene rodne kategorije. Odeća se posmatra kao jedan u nizu instrumenata rodne naturalizacije, u smislu odevne moći ka održavanju, izvođenju i prikazivanju stabilnosti rodnih normi. S tim u vezi, u ovom radu razmatraće se uvek aktuelna pitanja postojanja utvrđenih granica muške i ženske mode, muških i ženskih odevnih ukrasa i boja, ali i društveno prihvatljivih muških i ženskih odevnih formi.
Ključne reči: rod, tekst, znak, semiotika, kros-dresing, unisex, transgender, postkolonijalizam