Slike i reči: alegorijska i sugestivna kartografija
Apstrakt: Na osnovu savremenih teorijskih pristupa u geografiji i kartografiji, rad će predstaviti nova saznanja o prirodi istorijskih karata i mapolikih crteža kao ikono-tekstova, na primeru intrigantnog umetničkog dela – „Mapa sveta u glavi Lude“ (ca. 1575). Shodno načelima tekstološke analize, pružaju se moguće interpretacije nastanka i poruka sadržanih kako u likovnoj kompoziciji, simbolima, tehnici izrade, tako i u pratećim natpisima na karti. Njena slojevitost i polifonija likovno-narativnih iskaza čine je sastavnim delom dragocene niske kapitalnih književnih, filozofskih i istorijski dela, od Svetog Pisma, preko Plinija i Ovidija, do Erazma Roterdamskog i Sebastijana Brandta, kao i Marsela Fičina, Albrehta Direra i Itala Kalvina. Druga nit – „Taština sveta“ uvezuje lik Lude, Đotove freske, Džona Banjana i Vilijama Takerija. Izvesna mističnost i ezoteričnost kojom provejava, uticale su na to da ova karta do danas ne gubi na svojoj začudnosti i podsticaju na kontemplaciju o savremenom svetu i njegovoj/našoj ludosti i taštini.
Ključne reči: istorijska kartografija, realni prostor, imaginarni prostor, ikono-tekstovi, alegorije, Ludost, taština, melanholija, književnost