Ogled o filmu Enklava Gorana Radovanovića: šta proživlјavamo i čega se sećamo razmišlјajući o iskustvu gledanja jednog savremenog istorijskog kinematografskog dela
Apstrakt: U ogledu se prepliću elementi antropološkog (Stiven Kejton i Mark Ože), filmološkog (Dejvid Bordvel ), filozofskog (Stenli Kejvel i Vilijam Rotman) i istoriografskog pristupa izučavanju filma (Robert Rouzenstoun) kako bi se razvio odgovarajući okvir za obuhvatnu antropologiju jednog konkretnog filma – Enklave (2015, 92 min.) Gorana Radovanovića. Cilј je da se ostvari što potpunije razumevanje autorskih postupaka uz pomoć kojih logika ovog “savremenog istorijskog filma”, dakle filma koji se bavi “istorijom koja još uvek traje” praktično deluje na gledaoce filma. Još konkretnije, ide se za preciznim razotkrivanjem načina na koje se Radovanovićeva slikovno-zvučna pripovest o mukotrpnom izrastanju prijatelјstva između albanskog i srpskog dečaka u enklavi na Kosovu rve, opire, ali istovremeno i stapa sa znanjima, očekivanjima, doživlјajima i sećanjima koja u sebi nose oni koji su imali priliku da vide film, uklјučujući tu na prvom mestu autora ovog ogleda. Najsažetije, klјučno pitanje ogleda je kako, odnosno zašto pojedini filmovi postaju značajni u životima onih koji su imali priliku da ih vide, ili, kako bi to Stenli Kejvel postavio, koji su uzroci sopstvenog (i bilo čijeg drugog) poimanja konkretnog filma, takav kakav je?
Ključne reči: antropologija jednog filma; istorijski film; logika sećanja; autoetnografija; istorijska poetika filma